ភាពជាអ្នកដឹកនាំ 
យុវជននៅថ្ងៃនេះ ត្រូវចេះសម្រួចក្រសែភ្នែកសម្លឹងមើលមេដឹកនាំថ្ងៃនេះ។ ការរៀនសម្លឹងមើលអោយសព្វគ្រប់ ការចេះអង្កេតដោយប្រើវិចារណញ្ញាណ រៀនមើលភាពជាគំរូ រៀនច្បិចយកសម្ថភាពនៃការដោះស្រាយបញ្ហា រៀនមើលភាពរីកចម្រើន និងវិនាសកម្ម ពីមេដឹកនាំជំនាន់នេះ ក៏ដូចជំនាន់មុន។ ចំពោះយុវជនខ្លាំង គឺត្រូវរៀនមើលអោយគ្រប់សព្វ គ្រប់ច្រកល្ហកពុំមែនស្ពាយវប្បធម៍មិនបើកចិត្តរៀនសូត្រឡើយ។ យុវជនចំបាច់សម្រួចសម្ថភាពខ្លួនឯង ដ្បិតភាពរីកចម្រើន គឺត្រូវការលាងសម្អាតខ្លួនឯងមុនគេបង្អស់។ រឹតតែសំខាន់ កឺការស្គាល់ខ្លួនឯង មានសម្ថភាពនៃការអូសទាញ មានសម្ថភាពនៃការសាងភាពជាគំរូល្អ និងមានសម្ថភាពកសាងឥទ្ធិពលខ្លាំងចំពោះក្រុម។ និយាយអោយស្រួលស្ដាប់ជាងនេះ យុវជនគួរលាងសម្អាតខ្លួនឯងអោយបានស្អាតជាមុនសិន សឹមទៅដឹកនាំអ្នកដ៍ទៃរតាមក្រោយ។ យុវជន គឺជាកម្លាំងសង្គម តែបើយុវជនថមថយកម្លាំង កម្លាំងសង្គមក៏ថមថយអ្នកបន្តវេន។ បើសង្គមពុំសម្បូណ៏អ្នកបន្តវេនទេ សង្គមមួយនោះក៏ថមថយភាពរីកចម្រើនដែរ។ ការចេះសម្លឹងមើលសង្គមដោយប្រើការគិតពិចារណា ពុំជ្រុលនិយម គឺជាផ្នែកមួយនៃការកសាងខ្លួនឯង និងចេះមានស្មារតីអូសទាញយុវជនដទៃទៀតមកធ្វើការងារជាក្រុម ក្រោមទស្សនវិស័យរួមគ្នា។ Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse

តើអ្វីទៅជាអត្ថន័យជីវិតរបស់ខ្ញុំ

 


    ប្រសិនជាថ្ងៃណាមួយខ្ញុំត្រូវស្លាប់​ ពិតណាស់ខ្ញុំមិនអាចគេចពីសេក្ដីស្លាប់បានឡើយ។

ខ្ញុំបានសួរខ្លួនឯងជាច្រើនសំនួរ ហើយមិនដែលបានដេកស្គប់ស្គល់ឡើយ មានពេលខ្លះយល់សុបិនអាក្រក់។​ បេះដូងរបស់ខ្ញុំលោតញាប់ ហើយមានអារម្មណ៍ពិបាកដកដង្ហើម។ ខ្ញុំតែងតែគិតអវិជ្ជមានចំពោះខ្លួនឯង។ ហើយម្យ៉ាងវិញទៀតវាស្ថិតនៅខួរក្បាលខ្ញុំជានិច្ច ខ្លាចថាថ្ងៃណាមួយខ្ញុំត្រូវស្លាប់។

អ្វីដែលខ្ញុំសង្ឃឹមថាគឺក្ដីស្រឡាញ់ដែលខ្ញុំតែងតែមានចំពោះអ្នកដ៏ទៃរ ហើយថ្ងៃណាមួយវានិងបានផ្ដល់មកវិញនូវក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ពិតប្រកដ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែសង្ឍឹមថាក្ដីស្រឡាញ់ដែលខ្ញុំមានចំពោះអ្នកដ៏ទៃរសម្រាប់ជីវិតចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំ។ មែនទែនទៅខ្ញុំជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានមនោសញ្ជេត្តនាខ្ពស់។

ខ្ញុំបានស្រឡាញ់នារីម្នាក់​ហើយនិងធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់ក្ដីស្រឡាញ់មួយនេះផងដែរ ប៉ុន្តែលទ្ធផលវាមិនបានល្អប្រសើរឡើងព្រោះរឿងទាំងឡាយវាគ្រាន់តែជាការសំដែង ចេញមកនូវការបោកប្រាស់ផ្លូវចិត្ត ឬអាចនិយាយបានថាវាជាការបញ្ឍឺទៅអ្នកដ៏ទៃរ។ ខ្ញុំសរសេរវាឡើងមកគ្រាន់តែចង់ដាស់តឿនខ្លួនឯងនូវរឿងទាំងឡាយដែលបានកើតឡើងចំពោះខ្ញុំកន្លងមក។ វាអាចនិងបញ្ចប់ ខ្ញុំចង់បោះវាចោល តើអ្វីទៅជាអត្ថន័យជីវិត។

រឿងមួយទៀតខ្ញុំចាប់ផ្ដើមពិបាកចិត្តសម្រាប់អនាគត់ខ្លួនឯង រៀនមិនបានខ្ពស់ ការងារមិនល្អគ្រួសារមិនប្រពៃ។ រស់ក្នុងភាពភ័យខ្លាចតើអ្នកណាអាចជួយខ្ញុំបាន។​ រស់នៅក្នុងភាពគេមើលងាយគ្រប់បែបយ៉ាង ដូចជាពាក្យសម្ដី ( ក្នុងផ្ទះមានឆ្នាំងអ៊ុតខោអាវដែរ, រស់នៅដោយសារស្រីចិញ្ចឹម, រាប់អានវាធ្វើអីវាក្រណាស់ជាដើម) ។ ខ្ញុំតែងតែសន្យានិងខ្លួនឯង ប្រាប់ខ្លួនឯង ប្រាប់ម្ដាយខ្ញុំថាមិនត្រូវអោយនរណាម្នាក់មើលងាយលើខ្លួនឯងនិងគ្រួសារទៀតឡើយ។

ដោយតែភាពឈីចាប់ទើបធ្វើអោយខ្ញុំខិតខំប្រឹងប្រែង ដុសខាត់ខ្លួនឯងតាមរយះ ការអានសៀវភៅ 

បង្កើតចំនេះនិងជំនាញសម្រាប់ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះក្នុងការចាប់យកនូវឧកាស ស្វែងរកភាពជោគជ័យ។

ខ្ញុំជឿលើខ្លួនឯង គ្រប់យ៉ាងដែលបានមកគឺមិនឯកឯងឡើយ។

អត្ថបទដោយ៖ សន រ៉ាវី


No comments:

Post a Comment